16 augustus 2007 

Door: Jens Olde Kalter
bron: www.depers.nl

De muzieksite Sellaband werd vandaag een jaar geleden gelanceerd. Het online-podium dat de muziekindustrie democratiseert. De bezoekers van de site bepalen wie ‘hot’ is en wie ‘not’.

Uit 22 landen komen ze vanavond naar muziektempel Paradiso. De zogeheten Believers. Bezoekers van website Sellaband die voor 10 dollar een ‘part’ in de artiest van hún keuze hebben. Ze willen de zogeheten 50K-bands zien. De elite van Sellaband die de magische grens van 50.000 dollar (5.000 parts) al heeft bereikt. Genoeg om een cd te produceren.

‘De Sellaband Believers zijn een gemêleerd gezelschap’, zegt Pim Betist (29), de creatieve geest achter het jarige concept. ‘Ze delen twee dingen: hun liefde voor muziek en hun aanklacht tegen de muziekindustrie. Ze zien het aanbod verdunnen terwijl hun smaak steeds breder wordt.’
Het was dezelfde klacht die Betist, indertijd high potential bij Shell, op het idee van Sellaband bracht. ‘Ik hou van muziek, al sinds ik jong ben. Maar steeds zag ik talenten tegen dezelfde blokkade aanlopen. De platenmaatschappij. ‘Niet geschikt voor het verdienmodel’ kregen ze dan te horen. Terwijl je de radio niet aan kon zetten zonder de terreur van James Blunt.’

Zijn frustratie en ondernemingsdrang transformeerde hij tot Sellaband. Het concept is simpel. Een artiest maakt een profiel aan op de site. Gewoon een pagina met wie ben ik, wat doe ik en wat voor muziek maak ik. Uiteraard online te beluisteren. De bezoeker die het wat vindt, koopt een part voor 10 dollar. Haalt de artiest 5.000 parts op dan brengt Sellaband een cd uit. Dat gebeurt niet in de studio op de hoek. Sellaband werkt samen met producers als Tony Platt (Bob Marley, ACDC) en Brooklyn Noise Production. De laatste produceerde recent een album van Gwen Stefani . ‘Daar verdienen ze het tienvoudige als bij ons’, zegt Betist trots, ‘maar ze vinden het geweldig om aan ons concept mee te werken’.

De platenmaatschappij wordt dus buitenspel gezet. Betist:’ Er zijn vier grote jongens die 80 procent van de markt in handen hebben. Zij bepalen waar jij naar luistert en niet andersom. Daar ben ik klaar mee.’ Maar Betist vlakt de rol van de platenbonzen niet uit. ‘Die pretentie heb ik niet. Het publiek neemt nu alleen de recruitment voor zijn rekening. Traditioneel het traject van de big boys.’

En wat heeft Sellaband de artiest en Believer te bieden? ‘Los van cd release is het voor een kleine onbetekenende band opeens veel laagdrempeliger geworden om je in de kijker te spelen. Voor de liefhebber is het aanbod groter. En een band met 5.000 Believers gaat met uitgestoken in plaats van opgehouden hand bij de platenbaas op bezoek.’

Volgens Betist heeft Sellaband nu een miljoen dollar op de rekening staan. Naast rente verdient men aan downloads van muziek, verkoop van cd’s en advertenties op de site. Het wordt verdeeld tussen Sellaband, artiest en Believer.

Democratisering van muziek dus? ‘Ja, stemmen met je portemonnee’, besluit Betist. ‘Kom vanavond maar naar Paradiso, naar SellaBration, dan kun je het zelf zien: Jij bent de platenmaatschappij!’

http://www.depers.nl/cultuur/92564/Muziekliefhebber-op-stoel-platenbaas.html